Two Daughters And A Beautiful Wife

Two Daughters and a Beautiful Wife

When he reached the gates of heaven
He didn't understand
He knew that folks were coming over
Or was it all a dream?
Was it all a crazy dream?

He saw them playing there before him
What were they doing there?
It felt like home, It must be alright
Or is it just a dream?
Is it just a crazy dream?

Memories replay before him
All the tiny moments of his life
Laying round in bed on a Saturday morning
Two daughters and a wife
Two daughters and a beautiful wife

Meanwhile on Earth his friends came over
Shocked and horrified
Dolls and flowers at the storefront
Everybody cried
Everybody cried and cried

Is there vengeance up in heaven?
Are those things left behind?
Maybe everyday is Saturday morning
Two daughters and a wife
Two daughters and a beautiful wife
Two daughters and a beautiful wife

Patterson Hood - December 19, 2006
For The Harvey Family, Richmond VA


'Two Daughters and a Beautiful Wife' is het openingsnummer van Brighter Than Creations Dark, de meest recente cd van de Drive-By Truckers.

In de song arriveert een man in de hemel. Zijn gezin is er ook. Hij beseft niet goed wat er is gebeurd. Langzaam komen de herinneringen terug. Enkel fijne dingen, zoals in bed liggen op zaterdagmorgen met zijn twee dochtertjes en zijn mooie vrouw.
Ondertussen wordt er op aarde gerouwd. Zijn vrienden gruwen van wat er is gebeurd. Maar misschien, hoopt Patterson Hood, blijven er in de hemel enkel de fijne dingen.

De auteur, Patterson Hood, heeft het nummer opgedragen aan "The Harvey Family, Richmond VA".


Wie zijn de Harveys?

Bryan Harvey was een Amerikaanse muzikant, uit Richmond, Virginia. Hij genoot enige bekendheid als frontman van de Indie groep House of Freaks. Harvey liet zich begin jaren tachtig opmerken als zanger en gitarist in de power pop band The Dads. De band was vooral populair in het circuit van de universiteitssteden aan de Oostkust. In 1984 brachten ze hun enige LP uit. Maar het succes bleef uit.

In 1986 richtte hij daarom, samen stadsgenoot Johnny Hott, de tweemansband House Of Freaks op. De inspiratie voor de naam vonden ze bij een oude circusposter. Ze trokken naar Los Angeles waar ze een contract versierden bij Rhino Records.
De twee cd's die ze voor het label maakten zijn allebei zeer de moeite zijn. Monkey On A Chain Gang uit 1988 bracht een mengeling van kale blues en folk-rock, maar de opvolger Tantilla, van een jaar later, staat bol van de pure pop. REM gehalveerd tot de essentie, met hier en daar een vleugje Lennon: een basloze tweemansgroep lang voor The White Stripes.
En ook de teksten hebben met onderwerpen als religie, schuld, de Burgeroorlogen familiewaarden hun wortels in de Southern Gothic.

Sometimes when I lie awake at nightI can see my death acted out on a stageOh yeah, am I the coward or the heroWhere will I be when I got 10 more minutes to live
Mmm, will I be shaking like a dogMmm, or hiding behind a treeWith bullets overheadWith bullets whizzing ‘round, around, around, around
(Ten More Minutes To Live - van Tantilla)

De overstap naar een groter label bracht niet de verhoopte doorbraak. Integendeel: Cakewalk haalde lang niet het niveau van de voorgangers.

Tegen het einde van de jaren tachtig was de fut uit de Paisley Underground beweging. Groepen als The Dream Syndicate en The Long Ryders legden er het bijltje bij neer. Steve Wynn, de frontman van die eerste groep kwam een paar dagen logeren bij Harvey thuis om samen wat nummers te schrijven. Dat lukte zo aardig dat ze besloten een nieuwe groep te vormen: Gutterball. Long Ryder Stephen McCarthy kwam er bij, plus een bassist. Na amper vier optrdens werd het vijftal opgemerkt door Elektra. Daarvoor maakten ze twee cd's.
Toch bleef House Of Freaks ondertussen gewoon verdergaan. Dikwijls zelfs als voorprogramma van Gutterball.

Beide groepen gingen kort na elkaar over kop in 1995. Hott ging drummen bij onder andere Sparklehorse en Cracker, terwijl Harvey zich toelegde op een (nooit uitgebrachte) solo cd. Hij was het nomaden leven wat beu, keerde terug naar Richmond en werd leraar in de plaatselijke school. Daarnaast bleef hij sporadisch optreden bij de band NrG Krysys.

Maar zijn gezin kwam op de eerste plaats. Met zijn vrouw Kathryn, uitbaatster van de plaatselijke speelgoedwinkel World of Mirth, had hij zich gesetteld in Woodland Heights, een keurige woonwijk in het zuiden van de stad Richmond.
Voor de fans van Desperate Housewives: Kathryn was de haf-zus van de acteur Steven Culp, die Rex Van De Kamp speelt in de serie.
In 1997 was Kathryn bevallen van hun eerste dochtertje Stella. Vijf jaar later werd het gezin uitgebreid met een tweede meisje: Ruby.


Het drama

Kort na de middag van 1 januari 2006 arriveerde Johnny Hott bij het huis van de Harveys. Hij was met zijn dochtertje naar het huis van zijn vriend gereden om er samen nieuwjaar te gaan vieren. Een beetje laat misschien, maar Bryan had op oudejaar een optreden met NrG Krysys in het Doubletree Hotel bij Richmond International Airport.
Johnny zou de familie helpen bij de voorbereidingen, terwijl de andere gasten wat later werden verwacht.

De voordeur bleek niet gesloten. Zodra hij die opende kwam hem een rookwolk tegemoet. "Ik riep, maar niemand antwoordde," verklaarde Hott achteraf. "Dus dacht ik dat ze misschien een wandelingetje aan het maken waren."
Hij liep de keuken in, waar hij merkte dat er nog niets klaarstond voor het feestje. Hij liep het huis terug uit en riep naar een buurman dat die de brandweer moest bellen.

De brandweer arriveerde al enkele minuten later, om 13:46. Het huis was toen gevuld met zwarte rook, komende uit de living in de kelderverdieping. De zichtbaarheid was "nul en de hitte enorm".
Na enkele minuten konden de brandweerlui de lichamen van Kathryn (39) en Ruby (4) naar buiten brengen. Daar stelden ze vast dat de lichamen "toegetakeld" waren en dat hun voeten vastgebonden waren.
De brandweer besloot verdere reddingspogingen te staken en de politie er bij te roepen.

Inspecteur Dwyer van het Richmond Police Department vond Stella (9) onder een donsdeken met "de handen op de rug gebonden en de mond afgeplakt." Bryan (49) tenslotte lag op de grond met oranje elektriciteitsdraad om polsen en voeten gewikkeld. "Om zijn hoofd zat gesmolten plakband en hij had een grote wonde in de nek."

Uit de autopsie bleek dat Bryan acht messteken in zijn nek en onder zijn kin had. Hoewel deze wonden “[zeer pijnlijk zijn,” waren ze niet meteen fataal. Zijn mond was dichtgeplakt. Hij vertoonde zes slagwonden op zijn hoofd en linkerslaap, allemaal toegediend met een hamer. Verder had hij verscheidene derdegraadsbrandwonden.

Ik bespaar u de verdere details maar ook Kathryn en de kinderen waren op dezelfde manier mishandeld en vermoord.

De moordwapens werden op de plaats van de misdaad aangetroffen: een keukenmes en twee hamers.

Enkele uren later stelden de autoriteiten de verontruste buren gerust. Er was geen reden om aan te nemen dat er nog meer moorden zouden volgen. Er was blijkbaar niets uit het huis verdwenen en de moordenaar had zijn de sporen willen uitwissen door brand te stichten.
Mogelijk betrof het een afrekening wegens onbetaalde drugschulden. Muzikanten, nietwaar.


Nog overvallen

Maar twee dagen later werd een koppel in het nabijgelegen Chesterfield overvallen door twee mannen en een vrouw. Die hadden aangebeld om de weg te vragen. Eens binnen hadden ze de mensen bedreigd en een computer, TV en wat geld meegenomen. Ze hadden de mensen ook willen vastbinden, maar de man kon hen overtuigen daar van af te zien omdat zijn vrouw zwaar gehandicapt was.

De man wist nog te melden dat de overvallers zich verplaatsten in een oude witte Chevrolet bestelwagen.
Eenzelfde wagen was ook opgemerkt was in de buurt van het huis van de Harveys.


Arrestaties

Nog eens drie dagen, op 6 januari, kreeg de politie opnieuw een oproep van een inwoner uit Chesterfield. De vrouw was bezorgd over een vriendin van haar dochter: ene Ashley Baskerville. Ze dacht dat twee mannen, Ray Dandridge en zijn nonkel Ricky Gray, respectievelijk vriend en ex-vriend van Ashley, wel eens iets met de moorden zouden te maken kunnen hebben.
De politie vond genoeg aanwijzingen die de verdenkingen bevestigden. Daarom werd beslist om het huis van de stiefvader van Ashley te bestormen.

Binnen troffen ze drie lichamen aan: de stiefvader een moeder van Ashley, plus het meisje zelf. Allemaal waren ze vastgebonden en gestikt door de plakband waarmee hun gezicht was afgeplakt. De kelen van de ouders waren bovendien doorgesneden en Ashley had een plastieken zak over het hoofd gekregen, die ook nog eens was dichtgeplakt.
Ricky Gray was nog in het huis. Hij had zich verstopt in de kelder.

De volgende ochtend vroeg werd Ray Dandridge in het huis van zijn stiefvader, in Philadelphia, van het bed gelicht.


Bekentenissen

Dandridge gaf al snel toe betrokken te zijn geweest bij de beide moordpartijen.
Zijn kompaan, Ricky Gray, bleef aanvankelijk ontkennen, maar toen hij hoorde dat zijn neef ook was opgepakt wilde hij zijn versie van het verhaal uit de doeken doen.
Uitgebreid beschreef hij hoe ze te werk waren gegaan bij hun activiteiten.

Tijdens de ochtend van die nieuwjaarsdag waren Gray, zijn neef Ray Dandridge en diens vriendin in Gray’ busje door de straten van Richmond gaan rijden "op zoek naar een huis om te beroven". Bij de Harvey's zagen ze een deur open staan. Ze drongen binnen en brachten Kathryn, Bryan en Ruby samen in de kelder. Stella was niet thuis. Die was bij een vriendinnetje blijven slapen.

Gray verzekerde de familieleden dat hij en Dandridge snel weer weg zouden gaan als ze wat spullen hadden gevonden om mee te nemen. Ondertussen begon hij Bryan en Kathryn vast te binden met wat elektriciteitskabel.

Op dat moment hoorden ze boven lawaai. Kiersten Perkinson was met haar dochtertje aangekomen om Stella thuis te brengen.
Kathryn legde aan Gray uit dat haar dochtertje thuis gebracht werd van een pyamafeestje. Gray gebood haar om het kind ook beneden te brengen. Mevrouw Perkinson hoorde Kathryn de trap oplopen. "Ze zag er bleek uit: asgrijs." Stella liep meteen naar beneden maar Kathryn verhinderde de bezoekers ook naar de living af te dalen. Zij verklaarde zich misselijk te voelen. Moeder en dochter drongen niet verder aan en verlieten het huis.

Beneden bond Gray iedereen vast en plakte hun mond af. Hij verzekerde hen nog eens dat er niets zou gebeuren. Ondertussen begon Dandridge wat spullen bijeen te zoeken. Kathryn probeerde haar huilende kinderen te troosten en vertelde Gray dat hij moxcht pakken wat hij wou.
Plots pakte Gray een mes en stak eerst Kathryn en daarna de kinderen in de keel.

"Het was een smerig zicht. Hoe kan ik uitleggen wat er is gebeurd? Ik begon met hun kelen over te snijden, maar ze bleven maar rechtkruipen en ik kreeg schrik. Ik herinner mij dat ik een hamer zag en dan… Ik sloeg ze allemaal met de hamer. Ik weet alleen dat niemand meer bewoog toen ik weg ging."

Voor ze weggingen goot Gray twee wijnfleseen leeg over een schildersezel en stak die in brand.
De buit was mager: Bryan’s trouwring, een PC, een koekjesschotel en een mandje.

"Ik denk niet dat 'sorry' zal volstaan," gaf hij tenslotte toe. "Het was allemaal niet nodig geweest."


Geen doetjes

Uit verder onderzoek bleek Gray ook nog zijn eigen vrouw, Treva, te hebben vermoord.
Daarmee was het eigenlijk allemaal begonnen.

Op 5 november 2005 had een jogger een zwaar toegetakelde vrouwenlijk gevonden in Washington, Pennsylvania. Ze werd al snel geïdentificeerd als de 35 jarige Treva Terrell Gray. Onmiddellijk werd haar man, Ricky Javon Gray (28), verdacht. Ze waren pas zes maanden getrouwd.
Sinds kort was Ricky's neef Ray Joseph Dandridge bij het koppel ingetrokken. Hij was op 26 oktober vrijgelaten uit de gevangenis waar hij een straf van 10 jaar uitzat voor gewapende overval. Ricky had trouwens zelf ook een gerechtelijk verleden.
Het huwelijk verliep niet vlekkenloos. Er was voortdurend ruzie en volgens zijn schoonouders was Ricky's onderarm opengekrabd de dag dat het lijk werd gevonden. De neven werden even door de politie ondervraagd, maar al snel buiten verdenking gesteld. Volgens de politie was de vrouw mogelijk overleden aan een overdosis. De autoriteiten vonden het zelfs niet nodig om een autopsie te laten uitvoeren.

Nu echter gaf Gray toe zijn vrouw te hebben vermoord, terwijl Dandridge haar in bedwang hield.

De familie van het meisje zetten Dandridge enkele dagen later uit hun huis. Enkele dagen voor Kerstmis ging Gray zijn neef opzoeken in Arlington, Virginia. Die had net een paar dagen eerder een vrouw van 37 overvallen in haar huis. Hij had haar opgehangen met een elektriciteitskabel en daarna het huis in brand gestoken.
Ze hadden de smaak blijkbaar te pakken, want op 31 december overvielen ze samen een 26 jarige man. Hij werd zwaar toegetakeld en kreeg verschillende messteken.

Toen ze de volgende keer toesloegen, bij de Harvey's was ook Dandridge's vriendin betrokken bij hun overvallen. Ashley Baskerville bleef op de uitkijk staan terwijl de twee het huis binnendrongen.
Om niet verdacht te worden was ze akkoord gegaan om te worden vastgebonden bij de volgende overval, op haar moeder en stiefvader. Maar "de dingen liepen gewoon uit de hand," gaf Dandridge toe: "[Gray] was haar moe. Hij besloot het meisje te vermoorden en de auto van haar ouders te pikken."


Veroordeeld

Op 9 februari 2006 werden de beide kerels in beschuldiging gesteld. Ricky Gray voor de moord op de familie Harvey en Ray Dandridge voor de andere moorden.

In de herfst werden beide kompanen schuldig bevonden. Ondanks eerdere bekentenissen pleitte Gray onschuldig. Zijn advocaat wees op zijn moeilijke jeugd, waarbij hij jarenlang werd misbruikt door zijn half-broer.
Ricky Gray werd ter dood veroordeeld, terwijl Dandridge levenslang kreeg, zonder kans op in vrijheidstelling.


'Two Daughters and a Beautiful Wife'

Op de website van de Drive-by Truckes legt de auteur, Patterson Hood, uit dat hij "'Two Daughters and a Beautiful Wife' schreef "in een poging om rust te vinden bij een onuitspreekbare tragedie die zovelen rondom mij diep heeft aangegrepen. De song is geïnspireerd op de brutale moorden op de familie Harvey in Richmond, Va. We kenden hen en ze waren goed bevriend met goede vrienden van ons. Het werd geschreven in een poging om vrede te krijgen met de zaak in mijn eigen hoofd.
Ik hoopte wat hulp te bieden bij het verwerken door een mooi nummer te schrijven dat de klemtoon legt op de positieve waarden van liefde en familie. Ik wist dat dit het openingsnummer zou worden, nog terwijl ik het schreef."